Bilerek oruç bozmanın günahı nedir? Orucu kasten bozmanın kefareti..

İslam dinini beş şartı arasında yer alan oruç tutmak ile ilgili araştırılan sorular hız kazandı.

Vatandaşlar istemeden de olsa bazı durumlarda oruçlarını bozmak zorunda kalabiliyor. Ramazan’da oruçlu olan müslümanlar, bilerek oruç bozmanın kefareti nedir sorusunu araştırıyor.

Oruç bozulunca kaç gün tutulur? Kasten oruç bozmanın hükmü nedir? gibi sorular merak konusu oldu. İşte Diyanet’in oruç bozmakla ilgili açıklaması ve detaylar..

BİLEREK ORUÇ BOZMANIN GÜNAHI NEDİR?

Diyanet İşleri Başkanlığı’nın resmi internet sitesinden ‘oruç bozmanın cezası nedir’ sorusuna yanıt verildi. İşte orucu kasten bozmanın cezası;

Orucu kasten, yani mazereti olmadığı halde bilerek bozmak, Ramazan’ın hürmetine saygısızlıktır ve büyük günahtır. Hz. Peygamber (s.a.s), orucunu bu şekilde bozanların keffâret ile yükümlü olacaklarını belirtmiştir (Buhârî, Savm, 30; Hibe 20; Nafakât, 13; Keffârâtü’l-eymân, 2-4; Müslim, Sıyâm, 81).

Oruç keffâreti, iki kamerî ay veya 60 gün ara vermeksizin oruç tutmaktır. Buna da gücü yetmeyen kişi, 60 fakiri bir gün ya da bir fakiri 60 gün doyurur. Bu keffâretin yanında ayrıca, tövbe edilmesi ve bozulan orucun da kazası gerekir (Merğînânî, el-Hidâye, II, 261-262).

DİYANET ORUCU KASTEN BOZMANIN KEFARETİ

Başlanan bir Ramazan orucunu meşru bir mazeret olmaksızın bilerek bozan bir kimsenin gücü yetmesi hâlinde peş peşe iki kamerî ay veya altmış gün keffâret orucu tutması gerekir.

Hanefilere göre kadınların âdet hâlleri hariç hiçbir sebeple keffâret orucuna ara verilmez. Sefer ve benzeri bir sebeple ara verilmesi hâlinde daha önce tutulmuş olan oruçlar nafile yerine geçer. Bu durumda keffâret orucuna baştan başlanır. Çünkü keffâret orucunun ara verilmeksizin tutulması gerekir (İbn Nüceym, el-Bahr, II, 278).

Bununla birlikte tutulmakta olan keffaret orucuna hastalık ve yolculuk mazeretine binaen ara verilebileceğini, bu mazeretler sona erince ara vermeden kaldığı yerden devam edilebileceğini söyleyen mezheplerin görüşleriyle de amel edilebilir (bkz. Mevvâk, et-Tâc, V, 448).